مرا اسکن کن!
در این مرحله ما اطمینان حاصل کرده ایم که مشکل موجود موقتی نبوده و تمام سخت افزار های در دسترس نیز به درستی کار می کنند. از آن جایی که ویندوز قادر به رفع مشکلات موجود نیست، نیاز است تا به مسیر اتصال توجه نماییم تا در صورت وجود مشکلات احتمالی در این بخش، قادر به شناسایی آن ها باشیم.
این ایده ی خوبی است که بدانید اتصالات شما از هیچ گونه تنظیمات IP عجیب و غریب استفاده نمی کنند. برای چک کردن این مورد عبارت Network and Sharing Center را در بخش استارت جستجو کرده و ابزار مورد نظر را باز کنید. در بخش سمت راست، جایی که قادر به مشاهده ی اتصالات هستید، روی نام وای فای یا شبکه ی کابلی خود کلیک کنید.
روی گزینه ی Properties کلیک و پس از آن با دوبار کلیک روی گزینه ی internet Protocol Version 4 آن را باز نمایید. اگر از یک IP استاتیک استفاده نمی کنید، مطمئن شوید که تنظیمات شما روی دو گزینه ی Obtain an IP address automatically و Obtain DNS server address automatically تنظیم شده باشد.
این فرآیند را برای فهمیدن خودکار بودن تنظیمات internet Protocol Version 6 نیز یک بار دیگر تکرار نمایید.
پس از چک کردن این موارد، حالا می توان بررسی کرد که آیا روتر آدرس IP معتبری را به شما می دهد یا خیر. برای انجام این کار با نوشتن عبارت cmd در استارت ابزار Command Prompt را باز کنید. در پنجره ی باز شده عبارت ipconfig را نوشته و پس از آن به نتایجی که در زیر Ethernet adapter (برای اتصال با شبکه ی کابلی) یا Wireless LAN Adapter (برای اتصال با شبکه ی وایرلس) نشان داده می شود دقت کنید.
اگر IPv4 Address با 169 شروع شود، رایانه شما IP آدرس معتبری را از روتر دریافت نمی کند. نوشتن دو عبارت ipconfig /release و ipconfig/renew می تواند مشکل مورد نظر را حل کند. اگر با انجام این کار و تکرار مراحل بالا هم چنان IP شما با عدد 169 شروع می شود، باید بگوییم که هنوز هم رایانه تان قادر نیست IP آدرس معتبری را از روتر دریافت کند.
سعی کنید رایانه خود را به کمک یک کابل اینترنت به صورت مستقیم به مودم متصل کنید. در صورتی که بدون مشکل به اینترنت وصل شدید، باید بگوییم که مشکل از روترتان نشأت می گیرد.
اگر پس از اجرای دستور ipconfig، آدرس IP شما با عددی به غیر از 169 شروع شد، شما یک آدرس IP معتبر از روتر دریافت کرده اید. در این هنگام می توان گفت که یک مشکل اساسی بین روتر و اینترنت وجود دارد. بدین منظور در Command Prompt پینگ سرور DNS گوگل را بگیرید تا ببینید در اتصال به اینترنت و آنلاین شدن مشکلی وجود دارد یا خیر.
برای انجام این کار از دستور ping 8.8.8.8 استفاده نمایید. همچنین لازم به ذکر است که می توانید به جای آدرس 8.8.8.8 از هر عبارت دیگری مانند www.msn.com استفاده کنید. این دستور چهار بسته را به سرور گوگل می فرستد. اگر این موارد با موفقیت ارسال نشوند، به شما گفته می شود که مشکل از چه چیزی است.
برای اطلاعات بیشتر دستور tracert 8.8.8.8 را در Command Prompt وارد کنید. این خط برای ردیابی مسیر بین رایانه مقصد و سرور DNS گوگل مورد استفاده قرار می گیرد. دستور فوق یک تفکیک مرحله به مرحله از مسیر را در اختیار شما قرار می دهد که اطلاعات مدت زمان رسیدن به مقصد در آن مشخص است.
اگر با مشکل مواجه شدید، موارد مختلف را چک کنید تا ببینید این مشکل از کجا ناشی می شود. علاوه بر این اگر ارور از مسیر اولیه نشأت می گیرد پس این مسئله به احتمال زیاد با شبکه ی محلی شما در ارتباط است.
وحید صمدیان
برچسب ها : شبکه و ارتباطات
علوم رايانه هيچگاه شخصی را تبديل به يك برنامه نويس خوب نمي‌كنند همانطور كه مطالعه در مورد رنگ‌ها و قلم‌ها شما را تبديل به يك نقاش خوب نمیكند. 
